SADECE YAZIYORUM

SADECE YAZIYORUM

Yazıyorum...
Neden yazdığımı umursamadan... Çünkü sadece içimden geldiği için yazıyorum. Bugün yazabilirim yarın yazabilirim ama sonra... İşte bunun cevabını veremiyorum.Bir lütuf mu bilmiyorum tek bildiğim yazmayı seviyorum. Hiç okunmasa bile umursamadan yazıyorum çünkü ben herşeyden ve herkesten önce kendim için yazıyorum.

Yazmak bir ödül mü yoksa ceza mı? Ödül ise ne olacak ki zaten işimde yazmak değil ki... Ne bir yazarım ne bir şair gazeteci hiç değilim zaten... Anlatmak için yazıyorum bazen ama o kadar anlatıyorum ki ben bile unutuyorum... Geceleri yazıyorum tabi ki de kağıda kaleme değil zihnime yazıyorum ve çoğu zaman sabaha bile ulaşamıyorlar... İşte o kadar yazabiliyorum gerisini siz düşünün.

Bu kadar yanlışın içinde yine de yazıyorum. Doğrunun olduğunu düşünmek için ve doğruları görmek için... Görmesek bile en azından biliriz orada olduğunu... İşte bazen bundan yazdığımı fark ediyorum sadece bir anlığına. Ve sonra yeniden ne olacak ki ne değişecek ki diyorum.

Yazmak dediğin nedir ki... Sonuçta herkes yazabilir bunu biliyorum. İki kelime üç cümle bir bakmışsın bir metin... Unutmamak için yazanlar bile varmış... Bazıları ise tarihi anlatmak için yazarmış ama yalan ama doğru pek umursamadan.

Bazıları dünya üzerinde çok acı var diyorlar.
Evet var yok diyen olmaz ki zaten...
Çık o sırça köşkünden bir sokağa dolaş tüm diyarı bulabilir misin acaba dertsiz bir tek insan? Cevabı biliyoruz değil mi ? Sonuçta imtihan dünyası dertsiz tasasız olur mu hiç. Dertleneceksin ki sevinmenin kıymetini bilesin. Sevinecek ve şükredeceksin dua edeceksin ...
Nasıl sağlığından olduğundan kıymetini biliyorsan dilin duasız kaldığında da bilir kıymetini...