İzleyiciler

20 Aralık 2015 Pazar

BİR SERZENİŞ



BİR SERZENİŞ


Üşüyorum anne,
Değil, havanın soğukluğundan ..
İnsanların buz gibi yüreğinden.
Karlar yağmış sanki.
Buz tutmuş gibi,
Donuk ve sisli yürekleri

Acımıyor artık anne,
Tüm yaralarım kabuk bağlamış,
Benliğim bile kabullenmiş,
İlgisizlik tüm hücrelerde,
Sanki kendiliğinden mi yer edinmiş ?

Anlayamıyorum anne,
Bu kadar kolay mıydı ?
Yoksa hep sadece bize mi zordu?
İnsanlar ne zaman değişti
Ya da farklı olan hep biz miydik?

Bir adım ötede ölse biri
Sanki bin adım öteye gidecek gibi
Kendisinden bilinecekmiş gibi
Bir korku sarıyor tüm benliğini

Elini uzatsa biri,
El aman dese, yardım et dese
Döner hemen maymuna,
İşaret eder üçü
Duymadım, görmedim, bilmiyorum...

Herkes girmiş dünyasına,
O küçük korumacı dünyasına
Anahtarı bir kendisinde var
Sanki kaybolacak gibi 
Saklamış en ulaşılmaz sandıklara

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder